Η Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας

Ο επεξεργαστής αποτελείται από τρία βασικά στοιχεία:

• ü  Την Αριθμητική και Λογική Μονάδα (Arithmetic and Logic Unit – ALU), όπου εκτελούνται οι βασικές μαθηματικές πράξεις (πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμός, διαίρεση) και  πράξεις λογικής (σύζευξη, διάζευξη, άρνηση, συγκρίσεις).
• ü Τη Μονάδα Ελέγχου, η οποία κατευθύνει τη λειτουργία του επεξεργαστή. Η μονάδα αυτή διαβάζει, ερμηνεύει τις εντολές του προγράμματος και καθορίζει τη σειρά επεξεργασίας των δεδομένων. Επίσης, ελέγχει την επικοινωνία και τον συντονισμό μεταξύ των συσκευών εισόδου/εξόδου.
• ü Τους Καταχωρητές (Registers), μικρά κύτταρα μνήμης στο εσωτερικό του επεξεργαστή, που χρησιμοποιούνται για την προσωρινή αποθήκευση των δεδομένων κατά την επεξεργασία τους. Μερικοί καταχωρητές έχουν ειδική λειτουργία όπως:

• ο Μετρητής Προγράμματος (Program Counter), στον οποίο είναι αποθηκευμένη η διεύθυνση της επόμενης εντολής που θα ανακτηθεί από τη μνήμη, για να εκτελεστεί.

• ο Καταχωρητής Εντολής (Instruction Register). Σε έναν απλό επεξεργαστή κάθε εντολή που ετοιμάζεται να εκτελεστεί φορτώνεται στον καταχωρητή εντολής.

Ο συγκεκριμένος καταχωρητής «κρατάει» την εντολή για όσο χρόνο χρειάζεται ο επεξεργαστής για την αποκωδικοποίηση, προετοιμασία και τελικά εκτέλεσή της, μια διαδικασία που μπορεί να χρειαστεί αρκετά βήματα.

• ο Συσσωρευτής (Accumulator), που συνήθως χρησιμοποιείται για τις αριθμητικές και λογικές πράξεις.

Μέρος Ι
Διαπραγματεύεται θέματα όπως: 

εσωτερικό επεξεργαστή, ρολόι, μητρική πλακέτα, μνήμη RAM, 

εποικοινωνία επεξεργαστή με RAM, περιεχόμενα RAM, κωδικοποίηση χαρακτήρων, 

ομάδα εντολών επεξεργαστή και προγραμματισμός σε συμβολική γλώσσα.

Μέρος ΙΙ

Διαπραγματεύεται θέματα όπως: μονάδα ελέγχου, 

μονάδα αριθμητικής και λογικής, καταχωρητές,

σημαίες, εσωτερικός διάδρομος επεξεργαστή, θύρες εισόδου/εξόδου, 

σκληρός δίσκος και τρόπος λειτουργίας τους.